Met de toestemming van Cyril mochten wij zijn coachverhaal delen. We willen je graag een inkijk geven in de beleving en het proces van Cyril. In zijn verhaal deelt hij met trots zijn mooie persoonlijk ontwikkeling. Het succes van zijn coaching heeft Cyril vooral te danken aan zijn open houding en doordat hij zijn uitdaging echt serieus nam.
"Daarbij kan ik nu beter over mijn emoties praten en deze zitten mij niet meer in de weg in een gesprek. Ik heb mij al sinds vier jaar niet meer zo gevoeld."
Dit is het verhaal van Cyril
Het probleem waar ik de coaching mee ben gestart, is dat ik het lastig vond om mij uit te spreken en mijn mening te geven over hoe ik zag. Ik vond het vervelend hoe mensen naar mij keken en ermee omgingen als ik iets in een groep aangaf. Ik ervoer niet de ruimte meer om te iets te zeggen. Daardoor bleef ik mijzelf elke keer inhouden.
Uiteindelijk werd ik zelfs bang om weer iets voor te leggen. Ik hield mij teveel in en ik kon daar niet mee omgaan. Ik wilde weg. Het werd zo erg dat ik daardoor ben uitgevallen op het werk.
Door coaching wilde ik mijzelf meer zelfverzekerd voelen, zodat ik mij weer durfde uit te spreken wanneer ik ergens tegen aan zou lopen.
Het werd mij al snel duidelijk dat ik mij niet meer op mijn plek voelde bij het bedrijf waar ik werkte en daar heb ik meteen werk van gemaakt. Ondertussen werkte ik met reflectieoefeningen en de gesprekken aan mijn eigenwaarde.
De oefeningen die ik in de coaching kreeg in combinatie met het voeren van gesprekken met andere mensen, lieten mij zien dat ik een beetje voor de gek ben gehouden. Door mijzelf. Mensen reageren gewoon op de dingen die ik aangaf.
Van een 3 naar een 8
In een andere omgeving reageren mensen anders. Het lag dus niet altijd aan mij. Dat gaf mij ook het vertrouwen om nog meer gesprekken te voeren en te blijven experimenteren met mijn ideeën en gevoel uitspreken.
Bij de start van de coaching gaf ik mijzelf een laag cijfer, een 3. Ik zat nog niet helemaal in de put. Op dit moment sta ik op een 8. Dat is hoe ik er nu in sta met het starten van een nieuwe baan, wat weer een hele stap is. Ik heb weer veel vertrouwen gekregen en daarmee kan het zelfs naar een negen groeien.
Wat een positief effect had op mij, is dat ik er veel over heb gepraat met verschillende mensen. Daardoor nam mijn vertrouwen toe en ontdekte dat ik niet bang hoefde te zijn. Er is nu een fijne sfeer om mijzelf heen gecreëerd waar anderen ook weer positief op reageren. Daarbij kan ik nu beter over mijn emoties praten en deze zitten mij niet meer in de weg in een gesprek. Ik heb mij al sinds vier jaar niet meer zo gevoeld.
Sowieso ga ik de uitdaging aan om mijn fysieke gesteldheid nog meer te verbeteren. Om nog fitter te worden wat al heel goed gaat. Toen Max wereldkampioen werd, woog ik 110 kilo en ik zit nu weer bijna onder de 100.
Mijn vriendin en ik hebben sinds een paar maanden personal training. Wij zitten daarbij in een WhatsApp groep en dat is heel gezellig, maar ook effectief. Ik wandel op mijn werk soms 15.000 stappen op een dag en sommigen zitten de hele dag op kantoor. Dan komt soms iemand maar tot 3.000 en dan zegt diegene, ik ga nog even een rondje lopen. Hoe mooi is dat!
"Onderdeel zijn van een groep werkt dus positief bij leefstijlgedrag, maar ik heb geleerd dat dit net zo goed werkt voor mijn humeur."
Ik laat mij nu ook regelmatig masseren. Eigenlijk kan ik wel zeggen dat ik sinds de coaching beter voor mijzelf ben gaan zorgen.
Waar ik op kan letten zijn eventuele signalen zoals steken in mijn hoofd, vermoeidheid, negativiteit en beperkte focus. Dat krijg ik als ik te veel van mijzelf vraag of te veel doorwerk. Ik kan, als ik een signaal krijg, nu beter op mijzelf reflecteren en nagaan waar het aan ligt. De klachten komen eerder dan de bewustwording. Dus dan ga ik actief na wat er gebeurt is.
Inmiddels ga ik steeds meer naar de lange termijn kijken, en voor de komende jaren hoop ik alles in positieve lijn te kunnen doorzetten. Zodat wij persoonlijk en professioneel kunnen doorgroeien. Ik heb nu regelmaat en het gaat lekker. Ik bewaar ruimte in mijn agenda en bewaak de rust om te kiezen wat ik ga doen van moment tot moment. Zoals vanmiddag even naar mijn oma of een klus oppakken in de tuin.
Dat is een stukje wat ik met de bedrijfsarts ook al had besproken. In mij werkopbouw zou ik eerst doen wat moet, zodat ik daarvoor echt focus heb en later flexibel kon omgaan met taken en tijd, zodat ik niet meer achter de feiten aanloop.
Wat ik op mijn koelkast kan plakken om niet te vergeten? Dat je niet bang hoeft te zijn voor de reactie van een ander.
De angst om je uit te spreken en om niet te weten hoe iemand reageert, kan anders uitpakken. Ook al zou een ander daarop wel negatief reageren, is dat minder erg dan te blijven rondlopen met frustratie en dat te moeten vasthouden.
Ik voel mij echt weer trots op mijzelf.
Cyril
– Medewerker bij Van Raam
